Leiden, 9 mei 2000

Geluk zonder grenzen

Het gevoel van twee mensen

Die innig beminnen

Ik ken je van binnen

Een dag, een maand, een jaar

Nu als vreemden voor elkaar

Want ik kon niet spreken

Over wat ons kon breken

Het vertrouwde samen

Verruilde z'n plaats

Voor berouw en schaamte

Waarom niet zeggen

Waarom ik van binnen rouwde

Waarom alleen denken

Aan het vertrouwde

Waarom de onrust

Van mijn gevoel gesust

Onderdrukt, ontkent en

onuitgesproken

Tot mijn gevoel was gebroken

Nu, twijfel en woede

Deed ik het goede

Heb ik onze kans vergeven

Was ik maar bij jou

gebleven

Maar sterk zijn

Ik moet nu wel sterk zijn

Want weer doe ik je pijn

Als ik jou nu ontmoet

Maar m'n hart bloedt

Eerst moet ik nog 'ns zien

Of ik jou verdien

Mijn allerliefst